أبی بن کعب خزرجی

ابی پسر کعب (نام کامل: ابیّ بن کعب بن قیس بن عبید خزرجی) به کنیهٔ ابومنذر و ابوطفیل، از اصحاب محمّد پبغمبر اسلام و از جملهٔ انصار است. وی در یثرب و در طایفهٔ بنو خزرج زاده شد. او در پیمان عقبه، با محمّد بیعت کرد. محمّد او را برای کتابت قرآن و مراسلات برگزید. او در یثرب، تمام قرآن را حفظ کرد. پس از مرگ محمّد، او از اعضای شورای انتخابی ابوبکر بود. دیگر اعضای این شورا عبارت بودند از: عمر، عثمان، علی، عبدالرّحمن پسر عوف، معاذ پسر جبل و زید بن ثابت. در دوران خلافت عمر، در فتاوا به ابی پسر کعب، عثمان و زید بن ثابت رجوع می‌شد. عمر همواره از ابی پسر کعب با لقب سیّد المسلمین به معنی سرور مسلمانان یاد می‌کرد. پس از مرگ عمر، ابی با عثمان بیعت کرد. در این زمان، ابی پسر کعب دومین مصحف قرآن را جمع‌آوری کرد که به مصحف کعبی مشهور است. او در سال ۶۴۹ میلادی معادل با ۲۹ هجری قمری در یثرب درگذشت و خلیفه عثمان بر جنازه وی نماز گزارد.

اسلم بن ابی پاشنه بن قیس بن زید الخزرجی، تعهد دوم عقبه با هفتاد حامیان دیدم. و هنگامی که حضرت محمد مهاجرت، اخوان حضرت محمد بین او و طلحه بن عبید الله، و آن را بین او و سعید بن زید گفته شد. ابی بن پاشنه حضرت محمد با تمام صحنه های دیده شده است.

پس از مرگ حضرت محمد، ابو بن خالی پاشنه عبادت، متوجه شد که مردم او را مورد نیاز، او پرستش چپ و نشستم به آموزش مردم است.  بن گفت: کالاهای مسروقه پسر اجدع : «از صحابه آگاه به پایان رسید تا شش: پاشنه عمر علی بن ابی و زید بن ثابت و ابو الدردا و پسر مسعود، پس از شش پرچم را به علی و پسر مسعود به پایان رسید» [3]. گفت معمر بن راشد: «دانش عمومی از ابن عباس سه: عمر، علی، و پدر من». [2]

تفاوت در زمان مرگ بن ابی پاشنه، درگذشت و شهرستان مدینه در 22 ق گفته شد، و گفته شد سال 19 هجری قمری، و گفته شد سال 32 هجری قمری، [2] و گفته شد سال 20 هجری قمری، و گفته شد ق سال 30 است که درست است.
پدر من بود بیش از حد برای برخی، نازک، سر سفید و ریش یک مرد نیست، و یک نفر که در آن شدت، [2] انگل طفل و مادر محمد یا دختر انگل انگل بن عمرو پرونده را ترک کرده است، عبدالله و مادر عمرو اسم مادر خود را اشاره نمی کند. [1]

در روایتی از پیامبر اسلام نقل شده است^[۱] که؛

قرائت قرآن را از چهار نفر بخواهید: عبدالله بن مسعود، سالم مولی أبی حذیفة، ابی بن کعب و معاذ بن جبل.

مصحف ابی بن کعب، با قرآن رایج در بین مسلمانان ظاهراً تفاوتهایی داشت.^[۲] در این مصحف:

• ۱۱۵ سوره وجود داشت.
• ترتیب سوره‌ها تقریباً هماهنگ با مصحف ابن مسعود بوده مگر اینکه سوره انفال را قبل از سوره توبه آورده و برخلاف مصحف ابن مسعود، دارای سوره‌های حمد، فلق و ناس نیز بود.
• دو سوره به نامهای سوره حفد و سوره خلع نیز وجود داشت که این دو دعای قنوت می‌باشند که ظاهراً به اشتباه در میان سوره‌های قرآنی ضبط گردیده بود^[۳].
• میان سوره‌های فیل و قریش، بسم الله الرحمن الرحیم نیامده است و یک سوره به حساب می‌آیند.
• ابتدای سوره زمر با حم شروع می‌شود.
• برخلاف مصحف رایج بین مسلمانان، اختلاف قرائت وجود داشت بدین صورت که برخی از کلمات تبدیل به کلمات مترادفشان شده بودبه منظور توضیح و تفسیر آیه قرآن ما بین آیات آمده که این نیز یک امر رایج و عادی در آن زمان بوده به عنوان مثال در سوره یس آیه ۵۲ «قالوا یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا» چنین نوشته شده بود که «... من هبّنا من مرقدنا» و یا آیه ۲۰ سوره بقره «کلما اضاء لهم مشوا فیه» به صورت «مروا فیه» یا «سعوا فیه» خوانده می‌شد.

یکی از محققین در رابطه با نوشته شدن دعاهای قنوت حفد و خلع در مصحف ابن ابی کعب توضیح می‌دهد که ابن ابی کعب اینها را به عنوان سوره‌های قرآنی نمی‌دانست بلکه وی به این خاطر این دعاها را در مصحفش نوشت تا مردم این دعاها را حفد و خلع را که دعاهای قنوت می‌باشند فراموش نکرده و به خاطر بسپارند، چون وی این دعا را در قنوت و نماز وتر از رسول خدا شنیده بوده؛ پس این دو، دعا هستند نه سوره قرآنی.